ละให้อ้ายลืมจังได๋ได้
คือเว่าง่ายแถะน้อใจคนลืมได้เว่าจนคล่อง
ละ อ้ายผู้ใจยังจำจอง มันลืมเจ้าบ่ได้ บ่เห็นหม่องดอกป่องแปว
ละพอปานใจถืกแผ้วดิ้นแด่วแดวคนึงหา
บอกให้ลืมแฮงคือจาว่าให้จำ .คำแพงเอย
ลืมง่ายๆ อ้ายคงไม่จำ คำเอ้ยคำลืมได้อ้ายลืมไปแล้ว
ยากที่ใจมันยังไร้วี่แวว ไม่ลืมแล้วยังจำซ้ำเติมหัวใจ
เธอมีใหม่บอกให้อ้ายลบลา..ลืมน้องสาทำง่ายอ้ายทำได้ไหม
เลิกกันแล้วไม่อยากไปวุ่นวายใจ ย้ำก่อนไปบอกส่งท้ายว่าอ้ายลืมเธอ
ปานคนเพ้อ ว่าเธอเอ๋ยเธอคำเว่าเจ้าคล่อง
ปานคนเพ้อ ว่าเธอเอ๋ยเธอคำเว่าเจ้าคล่อง
เป็นเครือก่องน้อง บ่มีม่องป่องคา
ฮู้แล้วล่ะ ฮักเก่าเฮาจบ เธอมันลบง่ายดายลืมได้
เฮ็ดจั่งได๋แนวผู้ชายคนนี้ บ่ลืมนำจำจื่อหัวใจหลื่นดื้อ
อยากลืมเจ้ากะแฮงจำ
ร้อยครวญคร่ำ ร้อยคำรำพัน ก็เพราะมันลืมยากลำบากในใจ
ลืมไม่ลงก็คงจะไม่เป็นไร ไม่เป็นภัยคอยป่วนให้กวนใจเธอ
คำว่าฮักเกิดที่ในกลางใจ ต่อให้ตายตรงนี้ที่ใจเสนอ
อย่ากังวลว่าอ้ายจะกวนใจเธอ ไม่ไปเจอแล้วอ้ายไม่ไปก่อกวน
มวลความช้ำที่เธอใจดำทำอ้ายหงายถ่วน
มวลความช้ำที่เธอใจดำทำอ้ายหงายถ่วน
ยอมจบครบถ้วนอ้ายยอมมวนแล้วสู่แนว
ลืมเธอได้อ้ายลืมไปแล้ว ไม่ต้องมีแนวมาบอกว่าต้องลืมเธอ
มันยากที่ใจรู้ไหมที่อ้ายพบเจอ คำว่าลืมเธอไม่ง่ายเหมือนใจต้องการ
เป็นอดีตที่ยังคิดถึง
ทุกห้วงคำนึงมันเหมือนผ่านไปวันวัน
เพราะยากเหลือเกินว่าให้ตัดใจลืมกัน
เมื่อสองเรานั้นผูกพันคบกันมานาน
คืนวันในใจของอ้าย คืนวันในใจของอ้าย
ความหมายคือมีเข้าเฝ้าอยู่ จบกันแล้วอ้ายก็ฮู้
เบิดสิ้นแล้วทุกประการ
ที่รำพันเป็นถ้อยคำจากใจ ที่รำพันเป็นถ้อยคำจากใจ
ถ้าลืมเธอได้ อ้ายลืมแล้ว